Bonne ten Kate is in 1934 geboren in Menado, Sulawesi, deel uitmakend van het toenmalige Nederlands Indië. Over zijn jongste jaren schrijft hij:‘.…Ik speelde met mijn vaders gereedschap in de hobbywerkplaats waar hij onze meubels repareerde en van alles maakte. Dat gereedschap veranderde ik in excentrieke figuren, rare gezichten en groteske poppen. Ook mijn moeders keukenspullen en ons speelgoed moest er aan geloven. Mijn speelse producten werden niet altijd gewaardeerd, maar ze waren wel de oorsprong van mijn “schroothoopkunst”....’
Na de internering in Japanse concentratiekampen werd het gezin in 1946 naar Nederland gerepatrieerd. Zijn opleiding op de middelbare school werd gevolgd door zeven jaar colleges in de theologie, psychologie en kunstgeschiedenis, maar hij maakte geen van deze studies af. Zijn diepste wens was kunstenaar te worden, maar ook muziek en literatuur waren belangrijk voor hem.Door omstandigheden begon hij in 1970 met fotograferen. Zelf zegt hij hierover:‘…. Ik maakte foto’s van iedereen en alles wat me lief was: mijn zonen, mijn familie, mijn liefdes, naakten, landschappen, architectuur, dorpsfeesten, het circus. De foto’s vormden een dagboek van mijn leven……’
De volgende 24 jaar bleef Bonne werkzaam als freelance fotograaf. Daarnaast maakte hij kleine assemblages in alle mogelijke materialen.
In 1984 kwam Bonne voor het eerst op Malta. Hij maakte kennis met de Maltese kunstenaars en begon ook hun werk vast te leggen. Bijzonder vruchtbaar was de kennismaking met ‘de Miro van Malta’ Gabriel Caruana, ceramist, schilder, beeldhouwer. Van diens werk maakte hij twee fotoboeken die op Malta zijn uitgegeven.Bonne’s voorkeur ging sterk uit naar dia’s. De intrede van de digitale fotografie heeft hem midden de jaren ’90 van de vorige eeuw aangezet tot de overgang naar het maken van sculpturen.
Met oud metalen gereedschap, hout en papier-maché creëert hij werken die menselijke of dierlijke figuren suggereren, fantasie koppen en beesten. Het materiaal vindt hij op rommelmarkten, in boerenschuren en op straat.Dit is wat hij uiteindelijk het liefste doet. In zijn piepkleine ateliertje uitkijkend over de Amstel in het centrum van Amsterdam. Met zijn digitale camera maakt hij nog voornamelijk foto’s van zijn werk en van zijn kat Sammy.
Behalve in alles wat hij dagelijks tegenkomt, vindt Bonne inspiratie in zijn vele boeken over moderne kunst en etnografie. Ook contacten met andere kunstenaars zijn voor hem van groot belang:‘… Sommige kunstenaars hebben mij aangemoedigd. In mijn jonge jaren de schrijver, schilder en beeldhouwer Jan Wolkers, en de beeldhouwer Shinkichi Tajiri, later de al genoemde Maltees Gabriel Caruana, en Derek Nice, schilder en maker van sculpturen zowel in Engeland als op Malta.En last but not least wil ik de grootvader van mijn werk noemen: de 16de eeuwse schilder Giuseppe Archimboldo, maker van de beroemde “Teste Composte”…’.
EN
Bonne ten Kate was born in 1934 of Dutch ancestry in Menado, Sulawesi, one of the larger islands in the Indonesian archipelago.About his younguest years he writes: ‘… I used to play with the tools in my father hobbyroom, construction materials for our furniture, picture framing etc. Even my mother’s kitchen tools and our own toys were not safe in my hands. They were transformed in eccentric figures, funny faces and grotesque puppets. My father was not happy with my playing, but it was the origine of my “scrapyard art”…’.
After imprisonment in various Japanese concentration camps, the family was repatriated to the Netherlands where Bonne completed his secondary school. He then studied for 7 years at the Amsterdam University, at the departments of theology, psychology and art history, but neither of these studies ended up in a degree. His deepest wish was to become an artist.By circumstances he took up photography. About this he says: ‘… I made pictures of everybody and everything dear to me: my sons, my family, my beloveds, nudes, scenery, architecture, feasts, the circus. These pictures became the diary of my life…’. For the next 24 year Bonne went on as a freelance photographer. Next to that he made small assemblages of all kinds of scrap materials.
In 1984 Bonne visited Malta for the first time. He met the Maltese artists and started to record their works. Especially the connection with ‘the Miro of Malta’ Gabriel Caruana, ceramist, painter and sculptor, was fertile. Of the work by this artist he composed two books which are published on Malta.Bonne’s preference was working in diapositive. With the introduction of digital procedures in the mid 90’s of last decade, he turned gradually to making his assemblage and sculptures.
Waste materials like metal, wood, papier-mâché or anything he finds on flee markets, in farmers stables and on the street, he gives a second identity in a creative process by breaking up and assembling again, painting them or not, and sometimes casting them for duplication.This is eventually what he likes most to do, in his tiny studio overlooking the river Amstel in the heart of Amsterdam. His small digital camera is left for pictures of his work and of his dear cat Sammy.
Next to daily life materials Bonne finds inspiration in his numerous books on modern art and ethnography. Also contacts with other artist are of great importance.‘...Some artists encouraged me. In my younger years the Dutch writer, painter and sculpture Jan Wolkers, also the sculptor Shinkichi Tajiri, later on the before mentioned Maltese Gabriel Caruana, and Derek Nice, painter and sculpture both in England and on Malta.Last but not least I want to mention the grandfather of my work: the 16th century painter Giuseppe Archimbaldo, maker of the famous Teste Composte….’
